Inspiratieblogs

Zingeving als het even niet vanzelf gaat?

“Niet vanzelf gaat”, dat klinkt niet heel concreet. Eerst zul je helder moeten hebben wat er nu precies niet vanzelf gaat. En niet in vage bewoordingen, maar scherp geformuleerd wat er mis is en wat de ernst ervan is. Ligt het binnen jouw invloedsfeer of erbuiten? Is de (letterlijke of figuurlijke) pijn die je voelt echt van jou? Wie of wat heb je nodig en indien je het niet makkelijk kunt beïnvloeden, wat kun je dan wel doen zodat je er geen of zo min mogelijk last van hebt. Dat klinkt eenvoudig, maar is het zeker niet.

Bij mij was het niet per se iets dat niet vanzelf ging, misschien ging het juist nog wel vanzelf. Maar er ontstonden wel steeds meer factoren die me tegen begonnen te staan en dat vraagt soms ook om een moment van bezinning. Ik ben ‘cold turkey’ gestopt met het werk dat ik jaren lang gedaan heb. Vervolgens ben ik gaan uitwerken wat er in deze veranderende tijden en nieuwe inzichten belangrijk voor mij is. Ik ben een nieuwe onderneming gestart, waarbij de in de jaren opgedane kennis en ervaring zeer goed bruikbaar zijn. Maar waar ik ook van scratch af aan mag bouwen aan iets nieuws. Dit is een bewuste keuze en passend bij de tijd waarin we leven. Super tof uiteraard! Al gaat dat soms ook bij mij niet vanzelf. Je wilt sneller dan het soms gaat, maar het moet wel goed. Niet helpend is dat je vindt dat je op de goede weg bent, maar dat er gebeurtenissen of mensen zijn die jou, bewust of onbewust, van je pad af willen houden. Energieën die je uit je evenwicht brengen.

Daarnaast zijn het uitdagende tijden voor ondernemers. Er is veel aan de hand, zeker als je het nieuws volgt. Onzekerheid, zorgen, gevoelens van stress, misschien wel angst en toenemende financiële uitdagingen. En ja, dat is bij het opbouwen van iets nieuws ook niet helpend.

Afstand nemen, iets dat elk moment en elke dag kan.

‘Cold turkey’ is zeker niet altijd aan te raden om ergens mee te stoppen of het roer helemaal om te gooien. Stoppen met iets geeft wel ruimte om je te richten op de vraag wat er nu niet precies vanzelf gaat of, in mijn geval, op wat ik echt wil en vooral hoe.

Afstand nemen, iets dat elk moment en elke dag kan. Afgelopen week was het op een dag mooi fietsweer, een heel letterlijke manier van afstand. Een doel, het Amsterdamse (herfst)bos, en dan een rondje kiezen, zonder voorbereiding of begeleiding en net even meer uitdagend en dus iets buiten de comfortzone. Uiteraard niet elektrisch, fietsend genieten van de omgeving en ook de weg moeten zoeken. Het haalt je even geheel uit je routine en vaste patronen. Je komt op plekjes in de regio waar je nog niet eerder geweest bent. Een middag om energie op te doen, om op te laden in de natuur. Vier uur later een voldaan gevoel.

Was dit nu het verzetten van zinnen? Afleiding van iets dat mogelijk niet vanzelf gaat? Doet het er iets toe? Wat er toe doet, is dat je voor jezelf momenten creëert om uit je dagelijkse routine te stappen. Zelfs als je in de overlevingsmodus staat of dreigt te komen. Neem afstand en probeer helder te krijgen waar je welke ruimte kunt creëren of acties kunt ondernemen. Ga aan de slag om binnen de externe omstandigheden zoveel mogelijk de voor jouw ideale situatie te creëren. Prettige bijkomstigheid van die gecreëerde momenten kan zomaar zin geven aan de dingen die je doet. Ga vandaar verder bouwen.

Ik wens jou veel energie in jouw ideale wereld!